Στην καθημερινή ζωή, το ύφασμα είναι μέρος της ζωής μας, το χρησιμοποιούμε για ζεστό και όμορφο, παίρνουμε ωραία διάθεση από αυτά. Το σημερινό ύφασμα είναι πολύ δημοφιλές, αλλά ξέρετε ότι δεν υπάρχει πανί για εμάς στο παρελθόν, αφιερώσαμε πολύ χρόνο για να εξελιχθούμε και να γίνει το ρούχο της μόδας μας σήμερα.

Τα τελευταία πενήντα με εξήντα χιλιάδες χρόνια, εργαζόμασταν ως ψάρεμα και κυνήγι, δεν έχουμε ύφασμα να φορέσουμε, στη συνέχεια χρησιμοποιούμε γρασίδι και γούνα ζώων για να κρατάμε το σώμα μας μπλοκαρισμένο και ζεστό. Είναι το αρχικό μας στυλ υφασμάτων.

Υπάρχει μια ιστορία, που ονομάζεται «Αδάμ και Εύα», ο Θεός Ιεχωβά, χρησιμοποίησε το χώμα για να κάνει δύο μωρά, το ένα ονομάζεται Αδάμ και το άλλο ονομάζεται Εύα. Μια μέρα, κλέβουν ένα φρούτο για να φάνε από τα γήινα δέντρα, και μετά τα μάτια τους γίνεται ελαφρύ, αλλά το σώμα τους είναι γυμνό, ο Ιεχωβά έφτιαξε το ύφασμα για να φορέσουν. Αυτός είναι επίσης ο λόγος που χρησιμοποιούμε το ύφασμα για να μπλοκάρουμε το σώμα μας.

Την επόμενη φορά, πλέξαμε το γρασίδι για να γίνει φούστα, αλλά λόγω της βόλτας για κυνήγι, βγήκε το παντελόνι. Είναι η αρχή για το παντελόνι.

Στη συνέχεια, στα δέκα ή είκοσι χιλιάδες χρόνια, το σακάκι όπως για το ύφασμα σώματος βγήκε ξανά. Επειδή το διαφορετικό ύφασμα αναπτύσσεται, χρειαζόμαστε ότι οι απαιτήσεις σε υλικά υψηλής ποιότητας γίνονται υψηλότερες, τότε την επόμενη φορά εμφανίστηκε το υλικό από ίνες και μετάξι.

Η τηλεοπτική μας εκπομπή CCTV 10, έπαιξε εκπομπή με τίτλο "Οι πρόγονοι της ομορφιάς", έλεγε όταν είναι στην περίοδο του Store, αυτό σημαίνει ότι πριν από 7 χιλιάδες χρόνια, βρίσκουμε το χρώμα κάποια κεραμική ζωγραφική, υπάρχει κάποια ζωγραφιά πάνω της, οι άνθρωποι φοράει το ύφασμα και το παντελόνι. Το ύφασμα γίνεται πιο τελειωμένο, βγήκε γιακάς και μανίκι, μετά σηκώθηκε ο αρχηγός.

Το ύφασμα που βγήκε έχει μεγάλη ιστορία, και τα εργαλεία παραγωγής είναι αλληλένδετα. Όταν βγήκε το ύφασμα, είχε το χρήσιμο και καλλιτεχνικό. Με την εξέλιξη της ζωής μας, νομίζω ότι το ύφασμά μας θα εξελίσσεται όλο και περισσότερο.